DÜNYA, güneş sistemindeki dokuz gezegenden biri. Üzerinde yaşadığımız yerküre, Merkür ve Venüs’ten sonra Güneş’e en yakın Üçüncü gezegendir. Tek uydusu Ay’dır. Üzerinde yaşayan insan nüfusu 4 milyara ulaşmıştır. Dünya yüzü denizler, göller ve karalardan oluşur. Denizler ve göller, dünya yüzölçümünün 361.822.000 km2′sini, karalarsa 148.822.000 km2′sini kaplar. Dünya, kutupları hafifçe basık bir küre biçimindedir. Çevresi, kalınlığı 200 km kadar olan bir atmosferle örtülüdür. Bir yandan kendi kuzey-güney kutup ekseni çevresinde dönerken, öte yandan da belli bir yörünge üzerinde güneşin çevresinde döner. Dünya, güneşin çekimi nedeniyle uzaya savrulmaktan kurtulur. Güneşten ortalama uzaklığı 149.500.000 km’dir.
Dünyanın güneş çevresindeki dönüşü, yıl ve mevsimleri; kendi çevresindeki dönüşü de gece ile gündüzü oluşturur. Güneş çevrisinde 365 gün, 6 saat 8 dakika 38 saniyede dönen Dünya; kendi çevresindeki dönüşü 23 saat 56 dakika 4 saniyede tamamlar. Dünya; havaküre (atmosfer), suküre (hidrosfer), taşküre (litosfer) gibi bölümlerden oluşur. Taşküre, yerin yüzünden merkezine kadar, önce 60 km’lik sial, sonra 1700 km’lik nifsima ve yer çekirdeği olan nife (barisfer) katmanlarına ayrılır.
Dünyanın nasıl ortaya çıktığı bugün kesin olarak bilinemiyor. En sön görüşler, dünyanın da öteki gezegenler gibi bir yıldızın güneşle ya da başka bir yıldızla çarpışması sonucu doğduğu biçimindedir. Dünyanın yaşı Ay’dan getirilen taşların da incelenmesinden sonra 4.5-5 milyar yıl olarak hesaplanmaktadır. Büyük bir olasılıkla Dünya da öteki gezegenlerle birlikte Güneş Sistemi’nin oluşması sırasında ortaya çıkmıştır. Dünyanın küre biçiminde olduğunu ilk ileri süren, M.Ö VI. yy’da Eski Yunan bilgini Pithagoras’ür. Sisamlı Aristarkhus ise dünyanın döndüğünü söyleyen ilk kişiydi. Ptolemaios’un ileri sürdüğü, tüm yıldızların dünya çevresinde döndüğü biçimindeki görüş, 1400yıl etkisini sürdürdü. Kopernik, 1543′te bugün kabul edilen görüşe ulaşmayı başardı. Galile de teleskopuyla Kopernik’in dünya ve gezegenlerin güneşin çevresinde döndüğü görüşünü doğruladı. Bu bilginlerin gerçekleri buluştan din çevrelerince Tanrı’ya karşı gelmek olarak değerlendirilerek uzun yıllar reddedildi.
XIX. yy’da Fransız fizik bilgini Jean Foucault ise dünyanın kendi ekseni çevresindeki dönüşünü kesinliğe kavuşturdu. Dünya, ilk döneminde ateşten bir küreydi; Yüz milyonlarca yıl süren soğuma sırasında kürenin bileşimindeki ağır maddeler merkeze, doğru çöktü, hidrojen ve oksijenden oluşan su molekülleri havada kalıp yağmur biçiminde dünya yüzüne düştü ve denizleri, gölleri oluşturdu. Havaya uçan gazlarsa atmosferi yarattı.
Yerkabuğunun soğuyup suyun ve havanın oluşumuyla dünyada yaşam başladı. İlk canlılar olan omurgasız deniz hayvanları günümüzden 500 milyon yıl yıl önce ortaya çıktı. Bundan 100 milyon yıl önce de ilk kâra bitki ve hayvanları belirdi. Karalarda yaşam 100-150 milyon yıl; içinde gelişti. Önce dinozorlar dünyaya egemen oldular* Günümüzden 70 milyon yıl önce ilk, memeliler, 1 milyon, yıl önce de ilk insanlar görülmeye başlandı. İlk insan değişik bir görünüm taşıyordu. İnsanın bugünkü biçimim alması 10.000 yıl Önceye rastlar. Bundan sonrası; Yontma ve Cilalı Taş çağlarıyla insan yaşamının gelişmesi ve 6.000 yıl kadar önce, Tunç ye Demir çağlarıyla uygarlık aşamasına geçilmesidir
kaynak:Phaidon Bilim ve Teknoloji Ansiklopedisi-REMZİ KİTAPEVİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder